محصولات صنایع دستی در افغانستان

صنایع دستی در افغانستان مانند گنجینه‌ای از فرهنگ‌های اصیل از گذشتگان به نسل‌های آینده رسیده و امروزه جایگاه خوبی را در جهان به خود اختصاص داده است. اما مشکلات و موانعی چهره این میراث گران‌بها را زرد کرده است.

به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، در خیابان‌های کابل که قدم بزنی مغازه‌هایی خود نمایی می‌کنند که صنایع دستی افغانستان در آنها عرض اندام می‌کند. صنایعی که هرکدام از آنها نشانگر پشتوانه عظیم فرهنگی یک ملت است.

صنایع دستی معروف افغانستان

دانشمندان و محققان صنایع دستی افغانستان را در سه بخش مطالعه می‌کنند. صنعت باستانی، قرون وسطی یا دوره پس از اسلامی و صنایع معاصر. 

از صنایع دستی مهم افغانستان نیز می‌توان به قالی‌بافی، صنایع ابریشم، صنعت نجاری و ساختن اشیاء چوبی، نمدبافی، جاجیم بافی، خورجین بافی،گلیم بافی، پوست بافی، چرم دوزی و خامک دوزی اشاره کرد.

ابریشم بافی بیشترین سابقه را در میان سایر صنایع دستی افغانستان دارا می‌باشد. این صنعت ابتدا از هرات برخاسته و به شهرهای دیگر نیز ورود پیدا کرده است. 

نقش زنان افغانستانی در احیاء و گسترش صنایع دستی این کشور

زنان افغانستانی همواره در تولید صنایع دستی توانایی بالایی داشته‌اند و تلاش می‌کنند از این راه نیازهای اقتصادی خانواده خود را مرتفع کنند.

«قالی‌»، «گلیم»، «خورجین»، «برگ»، «نمد»، «سوزن دوزی»، «خامک دوزی» و فرش‌های سنتی جزئی از صنایع دستی زنان بامیانی به شمار می‌رود.

«کلاه با پوست قره‌قل»، «لباس‌ ابریشمی»، «خامک دوزی» و «سراجی» نیز از جمله صنایع دستی ولایت «هرات» است.

زنان ولایت‌های «بلخ»، «سمنگان»، «سرپل» و «جوزجان» را انواع قالی، گلیم، «قرص دوزی»، «گلدوزی»، «چرمه دوزی»، «سوزن دوزی»، «شال بافی»، «یقه دوزی‌» زنانه و مردانه، خیاطی و دوخت ده‌ها مدل لباس افغانستانی تشکیل می‌دهد.

صنایع دستی بهترین بیان هنری مردم افغانستان به ویژه زنان افغان است. طراحی قالی بافی و طراحی فرش خوب در سراسر جهان مشهور است. صنایع دستی افغانستان در زمان باستان جایگاه برجسته ای در بازار داشته است.

 

افغانستان قادر به تنظیم تولیدات کوچک ، متوسط ​​و بزرگ مدل های بافت های کششی و سایر محصولات / انواع مختلف هنرهای زیبا ، وسایل تزئینی و صنایع دستی از پشم، است که در عین حال بسیاری از زنان بیکار افغان را جذب می کند تا از آنها حمایت کنند وباعث تقویت کودکان و خانواده ها و نقش زنان در جامعه گردد.

با یک مسیر کوتاه به کابل می توان تمدن چند هزار ساله افغانستان را به راحتی مشاهده کرد. تمدنی که در هنر تجلی پیدا کرده و اکنون صنایع دستی است.

 

در سراسر افغانستان صنایع دستی وجود دارد. از فرش و نقوش گرفته تا پیاده روی های سلطنتی گرفته تا خانه های بی پایان مردم افغانستان ، همه آنها با هنر و صنایع دستی این کشور در هم می آمیزند.

در هر کشور ، منطقه یا منطقه ای صنایع دستی و فرهنگی بی نظیر وجود دارد که عرف و سنت مردم آن مکان را معرفی می کند.

در افغانستان نیز انواع مختلفی از صنایع دستی وجود دارد که به منطقه و منطقه زندگی مردم بستگی دارد. در ولایت هرات ، (غرب افغانستان) زنان از دوختن پارچه پوشاک استفاده می کنند و از آن به عنوان یقه مردان استفاده می کنند ، شلوار پای پا را روی شلوار سنتی خاص می پوشند.

برای دوخت پارچه جلو برای آقایان ، حداقل شش ماه برای تکمیل شلوارهای زنانه سه یا چهار ماه برای تکمیل پارچه مردانه نیاز است. این هنر به عنوان یک میراث فرهنگی در نظر گرفته می شود که از مادر تا دختر باقی مانده است و دختر باید راه آن را بیاموزد.

اکثر دختران در هرات با روش خیاطی خامک دوزی آشنا هستند. زیرا ، این نوع دوخت بسیار با ارزش است و افراد از آنها در مناسبت های رسمی و سنتی استفاده می کنند.

 قالین های افغانستان از لحاظ طراحی و دوام و قدرت در سرتاسر جهان مشهور و محبوب هستند و سالانه تعداد زیادی از آنها به کشورهای خارجی صادر می شوند. مانند ایالات متحده ، کشورهای اروپایی و کانادا.

با این حال ، خوشبختانه اکنون در همه بخش های صنایع دستی؛ از جمله بافندگان فرش و ظروف سفالی سعی شده است که به عنوان فرهنگ باستانی کشورمان زنده بماند و از آنها برای حمایت از فرزندان و خانواده های خود بتواند استفاده کرد

 

اهمیت صنایع دستی

از آنجا که کشور از روند صنعتی شدن عبور نکرده است ، این صنایع دستی به عنوان منبع درآمد و همچنین به عنوان نمادهای فرهنگی کار کرده است. علاوه بر این ،این صنعت همچنین وابستگی مردم را بیشتر از مهارت دست نسبت به ماشینها نشان می دهند. در میان صنایع دستی ما مهمترین آیتم های فرش و قالین هستند.

بافتن قالین پدیده جدیدی نیست. این ریشه در تاریخ متمدن بشر بسیارقبل وجود داشته است. آنها هدایای عصر کشاورزی هستند. این قالین و فرشها اکثراً توسط مرد و زن با نخ هایی که از موهای شتر ، کشتی و گاهی پنبه ساخته می شود ، بافته می شوند. آنها جنبه کشاورزی فرهنگ ما را نشان می دهند و این واقعیت است که بیشتر مردم افغانستان تا حد زیادی وابسته به کشاورزی و استفاده از حیوانات خانگی و محصولات آنها بوده اند.

فرش ها و قالین های افغانستان به دلیل رنگ و الگوی خود معروف هستند. رنگهای آنها عمدتاً روشن است ، از جمله رنگهای زیادی که بر روی زمینه قرمز بافته می شوند و الگوهای با اشکال هندسی جسورانه و مدالیون هایی که توسط زیگزاگها ، نوارها و مربعها تزئین شده اند ، مشخص شده اند. علاوه بر این ، آنها در مورد کیفیت بسیار قابل اعتماد هستند و می توانند برای سالها مفید باشند و از همه مهمتر ، آنها توانسته اند توجه نه تنها استقبال کنندگان محلی از هنر و صنعت ، بلکه بین المللی را نیز به خود جلب کنند.

در صورت تبلیغ صحیح ، آنها واقعاً می توانند جایگاه ویژه ای در بازار جهانی پیدا کنند. با این حال ، جنبه آشفته جامعه ما همیشه از شکوفایی مناسب صفات فرهنگی ما جلوگیری کرده است. جنگ ها همیشه ویژگی های فرهنگی ما را تهدید می کند تا  قابل توجه نماند. در این رابطه ضررهای زیادی دیده شده است. با این وجود ، امکان هایی برای پیشرفت در این زمینه وجود دارد.

بدون شک ، صنایع دستی ما حتی پس از صنعتی شدن و نوسازی در جهان ، در فرهنگ ما جایگاه مهمی دارند. بنابراین ، دولت و صنایع خصوصی باید همواره در جستجوی چنین تکنیکی هایی باشند تا صنایع دستی افغانستان را از فراموشی بیرون بیاورند و دنیا را به اهمیت این صنعت آشنا بسازند.

صنایع دستی افغانستان توانایی بالقوه رقابت با صنایع دستی بین المللی را دارد و می تواند در بازار بین المللی نیز ارزش خوبی پیدا کند.

فرهنگ افغانستان از داشتن صنایع دستی در محتویات خود برتری دارد. این صنایع دستی اکنون جزئی جدایی ناپذیر از سنت ما است و می تواند بعنوان یک صنعت مهم در آینده بشمار آید.